"Κουκίδας σκέψεις..."

  

Όλοι θέλουν να τους αντιμετωπίζεις σαν κάτι το διαφορετικό. Είναι ωραίο να νιώθεις μοναδικός αφού γενετικά είσαι! Τι σε εξιδανικεύει όμως από το πλήθος; Σε τι διαφοροποιείσαι;

Θα σε πάρει χρόνια να καταλάβεις τι πραγματικά είσαι ικανός να κάνεις. Εκτός κι αν ακολουθείς το ένστικτο σου από μικρός και η οικογένεια σου σε βοηθά με σχόλια ενθαρρυντικά, σε πλαίσιο όπου η μορφή της επικοινωνίας μεταξύ σας είναι εποικοδομητική, οι γνώμες εκφράζονται ελεύθερα, τα λάθη επιτρέπονται και αυτοί που όταν πέσεις θα σε σηκώσουν και θα σε περιθάλψουν με στοργή και συμπόνοια δεν είναι σίγουρα οι εχθροί σου, αλλά οι υποστηρικτές σου-οι γονείς σου.

Ξέρω πολύ καλά πως δεν σου θυμίζει κάτι το παραπάνω πρότυπο, άλλοι θα το βρουν αρκετά ιδανικό για να ‘ναι εφικτό, άλλοι θα μελαγχολήσουν τα παιδικά τους χρόνια και θ’ αναζητήσουν τα λάθη στα πρόσωπα των γονιών τους και μετά στα δικά τους αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αν δεν δουλέψεις με τον εαυτό σου και δεν μπεις σε διαδικασία να θεραπεύσεις τα δύσκολα σου σημεία η μελαγχολία θα ‘ναι μόνο το πρώτο σύμπτωμα…

Και τελικά αναρωτιέμαι ξανά: «Σε τι διαφέρουμε; Πού είναι η προσωπική μας προσπάθεια στο να βρούμε τη διαφορά μας;». Οι μόνες προσπάθειες που βλέπω είναι στο πως θα γίνουμε ΙΔΙΟΙ. 

Φυσικά και έχουμε όλοι κοινά σημεία που είναι και τα σημεία επαφής μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτά με τα οποία χαιρόμαστε και λέμε «Αχ, πόσο ταιριάζουμε!». Και μετά τα ταίρια χωρίζουν, χωρίς να προλάβει να δείξει το δρόμο ο ένας στον άλλο, ν’ ανάψουν τα φώτα στα σκοτάδια της κάθε προσωπικότητας. 

Μα πως αφού δεν σας μεγάλωσαν έτσι οι γονείς σας! «Τι θα πει η γειτονιά;» και στη συνέχεια όλα κάτω από το χαλί ή καλύτερα πείτε το χάλι! Κοιτώντας το σύνολο, χάνεις το υποσύνολο έως και το σημαντικό εγώ. Γιατί όλα ξεκινάνε από το άτομο, την κάθε οντότητα ξεχωριστά. 

Ας πούμε ότι οι γονείς είναι μια αποτυχημένη κόπια απ’ τα πολλά «πιστά» αντίγραφα. Στο σχολείο σε μάθαν να κυνηγάς τους βαθμούς και όχι να πιάνεις την ουσία. Η επιφάνεια εξάλλου έχει πιο εύκολη πρόσβαση. Η δική σου ευθύνη απέναντι στην ανθρωπότητα ποια είναι; Αν ζούσε ο Δαρβίνος σε τι θα εξέλισσε το είδος; Κατάλαβες τώρα γιατί πρέπει να ψάχνεσαι περισσότερο; Όχι γιατί το λέει μια κουκίδα στον πλανήτη, αλλά γιατί εάν ενωθούν οι κουκίδες «πάντα κάτι βγαίνει»…

Copyright Meropi Mple